Informacje podstawowe
Informacje ogólne
Liczba mieszkańców 3552
Powierzchnia 367 h
Miasto Skórcz położone jest w powiecie starogardzkim, w południowym rejonie województwa pomorskiego, na północnym skraju Borów Tucholskich, na obszarze Kociewia.
Przez miasto przebiegają drogi wojewódzkie Warlubie - Kościerzyna - Łeba - oraz Gdańsk - Starogard - Warlubie. Ponadto istnieją dogodne połączenia drogowe z Gniewem i Smętowem Granicznym. W odległości około 10 km od miasta przebiegać będzie autostrada A 1 północ - południe. Funkcjonuje tez dogodna komunikacja autobusowa PKS ze Starogardem, Gdańskiem i Grudziądzem.
Skórcz jest ośrodkiem obsługi ludności i rolnictwa z terenu miasta oraz gminy Skórcz, a także częściowo gmin Osiek i Smętowo Graniczne. Funkcją uzupełniającą jest lokalny przemysł przetwórstwa rolno - spożywczego, drzewny, meblarski i metalowy. Miasto jest również administracji samorządowej gminy wiejskiej Skórcz.
Nazwa miejscowości jest identyfikowana z nazwami geograficznymi na mapach starożytnego świata: Scurgeon i Scurgon (Pliniusz Drugi Młodszy I w. ne) oraz Scurgum (Klaudiusz Ptolomeusz II w. ne). W miejscowych źródłach pisanych najstarsza nazwa brzmi Schorz i Skorcz (1434 r.). W 1528 roku pojawia się nazwa Skurcz. W 1934 roku Skórcz uzyskał prawa miejskie.
Walory turystyczne
Miasto Skórcz stanowi punkt wypadowy w Bory Tucholskie, które graniczą z miastem. Zespół urbanistyczny miasta jest wpisany do rejestru zabytków. Jest to zespół o dobrze zachowanej strukturze przestrzennej, z wyraźnie zarysowanym na współczesnym planie miasta średniowiecznym układem urbanistycznym, z dominującym nad pozostałą zabudową XIV-wiecznym kościołem pw. Wszystkich Świętych. Na zachód od tego układu urbanistycznego istniała druga osada wielokulturowa z wczesnej epoki żelaza. Jest to obszar objęty bezwzględną ochroną archeologiczną. Informacja turystyczna mieści się w Miejskiej Bibliotece przy ul. Sobieskiego 7, tel. 058 582-47-87.
Gospodarka
Najważniejszą gałęzią gospodarki są usługi na rzecz ludności i rolnictwa, przetwórstwo rolno - spożywcze, niewielki przemysł drzewny, meblowy i metalowy.
Główne przedsiębiorstwo produkcyjne:
Fabryka Mebli Kuchennych Fast, ul. Pomorska 2
Iglotex Sp. z o.o., ul. Leśna 2 (produkcja spożywcza, mrożonki)
Gdański Przemysł Drzewny S.A., Zakład Przemysłu Drzewnego, ul. Leśna (tartacznictwo, produkcja drzewna)
PW Szarafin, ul. Spacerowa 2 (Złącza energetyczne, przewoźne stacje transformatorowe, szafy sterownicze i pomiarowe)
Główne przedsiębiorstwa usługowe:
PW Szarafin, ul. Spacerowa 2 (linie napowietrzne i kablowe NN i SN, stacje transformatorowe i instalacje elektryczne)
PPHU Drew-Pol, ul. Kociewska 2 (wyroby z drewna, tartacznictwo)
Gminna Spółdzielnia Samopomoc Chłopska, ul. Sobieskiego 12 (handel, usługi, przetwórstwo spożywcze)
Liczba mieszkańców 3552
Powierzchnia 367 h
Miasto Skórcz położone jest w powiecie starogardzkim, w południowym rejonie województwa pomorskiego, na północnym skraju Borów Tucholskich, na obszarze Kociewia.
Przez miasto przebiegają drogi wojewódzkie Warlubie - Kościerzyna - Łeba - oraz Gdańsk - Starogard - Warlubie. Ponadto istnieją dogodne połączenia drogowe z Gniewem i Smętowem Granicznym. W odległości około 10 km od miasta przebiegać będzie autostrada A 1 północ - południe. Funkcjonuje tez dogodna komunikacja autobusowa PKS ze Starogardem, Gdańskiem i Grudziądzem.
Skórcz jest ośrodkiem obsługi ludności i rolnictwa z terenu miasta oraz gminy Skórcz, a także częściowo gmin Osiek i Smętowo Graniczne. Funkcją uzupełniającą jest lokalny przemysł przetwórstwa rolno - spożywczego, drzewny, meblarski i metalowy. Miasto jest również administracji samorządowej gminy wiejskiej Skórcz.
Nazwa miejscowości jest identyfikowana z nazwami geograficznymi na mapach starożytnego świata: Scurgeon i Scurgon (Pliniusz Drugi Młodszy I w. ne) oraz Scurgum (Klaudiusz Ptolomeusz II w. ne). W miejscowych źródłach pisanych najstarsza nazwa brzmi Schorz i Skorcz (1434 r.). W 1528 roku pojawia się nazwa Skurcz. W 1934 roku Skórcz uzyskał prawa miejskie.
Walory turystyczne
Miasto Skórcz stanowi punkt wypadowy w Bory Tucholskie, które graniczą z miastem. Zespół urbanistyczny miasta jest wpisany do rejestru zabytków. Jest to zespół o dobrze zachowanej strukturze przestrzennej, z wyraźnie zarysowanym na współczesnym planie miasta średniowiecznym układem urbanistycznym, z dominującym nad pozostałą zabudową XIV-wiecznym kościołem pw. Wszystkich Świętych. Na zachód od tego układu urbanistycznego istniała druga osada wielokulturowa z wczesnej epoki żelaza. Jest to obszar objęty bezwzględną ochroną archeologiczną. Informacja turystyczna mieści się w Miejskiej Bibliotece przy ul. Sobieskiego 7, tel. 058 582-47-87.
Gospodarka
Najważniejszą gałęzią gospodarki są usługi na rzecz ludności i rolnictwa, przetwórstwo rolno - spożywcze, niewielki przemysł drzewny, meblowy i metalowy.
Główne przedsiębiorstwo produkcyjne:
Główne przedsiębiorstwa usługowe: